De Paasdagen zitten er inmiddels een week op. Ik moest het even laten bezinken. Heb jij ook zo genoten van het samen zijn met je gezin? Of heb je je juist alleen gevoeld? Wat het ook is… het mag er zijn… om vervolgens weer los te laten…en je gedachten te sturen naar het hier en nu…

Normaal gesproken zijn we 1 dag samen met de familie van manlief en 1 dag op bezoek bij mijn familie voor het traditionele ‘ Eitje tik’.  Maar dat samen zijn met familie was er dit jaar niet. Het gaf ook een bepaalde rust. Even geen sociale verplichtingen. Gelukkig hebben we iedereen gezien en gesproken via videobellen om elkaar zo een fijn Paasweekend te wensen. 

Wat mij momenteel fascineert is de ruimte die we hebben. De ‘social distance’, ofwel de sociale afstand van 1,5 meter, brengt mij al een soort rust. Opvallend hoe ruimte en rust met elkaar samenhangen, hè? En fijn om dat ook dagelijks te ervaren.

Mijn gevoel werd nog meer gevoed toen ik gisteravond bij Jinek een foto zag van een dancefestival, met 100.000 bezoekers. Gek genoeg was mijn eerste gedachten bij die foto: ‘ Jeetje, wat een drukte en een mensenmassa. Dat kan toch niet meer?’ En je moet weten dat ik al jarenlang een trouwe pinkpopbezoeker ben. Ook voor dit jaar zijn de kaarten al besteld. We hebben alleen wel onze hoop op het doorgaan van dit fantastische festival inmiddels verloren, hoewel het nog niet definitief bevestigd is.

Ik realiseerde mij opeens dat ik in een diepere bewustzijn laag was beland, waarin rust en ruimte meer waard zijn. En dat is goed nieuws, want ik was niet de enige die dit gevoel had. De 1,5 meter economie, waar we naar moeten transformeren volgens het kabinet, is nog niet zo’n gek idee. Geef creatievelingen uit de samenleving tijd en ruimte om dit praktisch op te lossen en er ontstaan vast hele mooie dingen. Daar heb ik vertrouwen in!

En over samenhang gesproken; ervaar jij ook de rust die deze Coronacrisis brengt in het dagelijks leven? We hebben een ritme gevonden om de dag gestructureerd door te komen, geen haast om op tijd ergens te zijn, geen strakke logistieke planning, minder stress, het is mooi weer, we genieten enorm van de natuur op dit moment…ooohhh….wat is het mooi buiten. We constateren een toestroom aan wandelaars. En ook dat is goed nieuws! We bewegen meer in de buitenlucht, we ademen meer frisse lucht, meer mensen genieten van buiten. Mooi om te zien.

Om rust en ruimte te ervaren is het nodig om je blik erop te richten. Dus daag jezelf uit en richt je blik eens 75 % van de dag op positieve, mooie, bijzondere, gewone, gekke, grappige dingen. Koppel ze aan je zintuigen; horen, zien, ruiken, voelen, proeven. En deel jouw beelden zoveel mogelijk met je partner, kinderen, moeder, zus, vriendin, collega, je spiegelbeeld of met mij!

Hoor de vogeltjes eens mooi fluiten… kijk die schattige kuikentjes… ruik de zoete bloesem… voel de warme zon op je lichaam… proef de smaak van die heerlijke asperges…

Pas dan ga je zien en voelen wat je echt nodig hebt!!! Bewust aandacht hebben voor het leven en alles wat de natuur ons geeft, geeft rust en ruimte.

Succes met deze praktische, maar oh zo belangrijke tip om positief in beweging te komen, te zijn of te blijven!

♥ groet,

Jeannique Wullink

Buro PiB, Positief in Beweging

Ik mocht heel veel mooie, open en persoonlijke reacties ontvangen op mijn eerste blog, waarvoor ik iedereen wil bedanken! Het raakte mijn hart direct, omdat deze periode nu ook eenmaal heel pittig kan zijn op bepaalde momenten. Onzekerheid, angst, verdriet om elkaar te moeten missen, je niet echt nabij kunt zijn, niet weten hoe lang dit allemaal duurt, oplopende irritaties naar je partner en/of kinderen, in conflict raken met je manager, omdat je alleen nog via mail in contact bent.

En wat dacht je van het vertrouwen in je medemens? Bijzonder hoe je opeens anders tegen iemand aankijkt die staat te niezen of proesten in de supermarkt, net als jij op datzelfde moment, in hetzelfde gangpad, hetzelfde product in je verplichte winkelwagentje wil gooien…

Een ding staat vast; dit Coronatijdperk doet iets met je, als mens. We worden voortdurend gevoed met angst en realiteit voor ziekte en dood. We moeten ons opeens aan allerlei onnatuurlijke maatregelen houden, die onze vrijheid beperken. Hier heb ik persoonlijk zelf het meeste last van. Ik heb behoefte om op pad te gaan. Het advies om thuis te blijven, kan ik maar moeilijk opvolgen. Daarom maak ik graag gebruik van de ruimte de we nog wel krijgen! Ik grijp elk idee of gebeurtenis aan om toch de deur uit te gaan. Zo stond ik vanochtend nog op 1,5 meter afstand in de rij bij de bouwmarkt, omdat we de voortuin aan het renoveren zijn. Manlief daarentegen, lijkt totaal geen moeite te hebben met #blijfthuis. En stelt steeds opnieuw de vraag aan mij: ‘Hoe simpel is het om “gewoon” de maatregelen op de volgen?’ Mijn antwoord is telkens hetzelfde: “Dat doe ik toch?!” Allebei zuchtend, om vervolgens te accepteren dat we ieders op onze eigen manier door deze periode heen gaan, én elkaar daarin de vrijheid geven! Zo fijn!

• 

Het heeft hoe dan ook gevolgen voor het dagelijks leven en in relatie tot de mensen met wie je samen woont, mee samen werkt, of mee samen wilt zijn. Je moet oppassen dat je niet als een angstige (Paas) haas door het leven gaat of gek wordt van je eigen verwarrende emoties, waar je een ander onbedoeld mee lastig valt. Het helpt als iemand naar je gedachten en gevoelens wil luisteren, het er mag zijn, zonder enig oordeel, waardoor je weer wat rust en helderheid in je hoofd creëert.

Hé…..dat zou fijn zijn! Dan heb ik iets voor je! Ik ga tot 28 april ’20 gratis een half uur coaching op afstand aanbieden.

Zin en tijd om te reflecteren met mij? Hoe beleef jij dit Coronatijdperk tot nu toe? Wat houdt jou bezig of waar heb jij last van? Laten we hier eens bij stil staan. Wil je spuien, heb je een vraag, ben je op zoek naar tips, wil je gevoed worden met positieve gedachten? Maak ruimte voor een goed gesprek. Ik luister, zonder oordeel en reflecteer met je mee. Meld je hier aan, en ik neem zo spoedig contact met je op.

Vragen? Mail, bel of app mij. Delen van mijn blog? Graag! Ik wil met zoveel mogelijk mensen een goed gesprek voeren!

Wees lief, begripvol en zorgzaam voor elkaar, dat maakt het allemaal een stuk fijner!

♥ groet, Jeannique Wullink

Buro PiB, Positief in Beweging

www.buropib.nl

Gisteren zijn de strenge maatregelen, die het kabinet voert om het coronavirus te bestrijden, verlengd tot 28 april ‘20. Mijn behoefte groeit om deze periode te voeden met mijn positieve gedachten en ideeën. In de komende blogs deel ik graag mijn andere kijk op deze periode, in de hoop dat meer mensen dit perspectief niet vergeten. Want wat je aandacht geeft groeit! Daarom vandaag mijn eerste blog ‘ Eindelijk meer samen’.

In dit bijzondere Coronatijdperk kunnen en mogen we ons niet laten weerhouden van een goed portie relativering, humor en anders kijken. Er zijn veel thema’s die mij bezig houden, waarvan ik verwacht dat ik niet de enige ben. Ik voel een sterke drang om dit met jullie te delen. Ik doe ook graag een beroep op jouw gedachten en ideeën! Het zijn korte blogs om ook jouw kijken, denken en voelen te prikkelen.

Om mijn blogs te lezen is het leuk als we elkaar eerst wat beter leren kennen. Ik ben getrouwd met Niels en moeder van 3 prachtdochters, Gwen, Bibi en Isabella. We wonen in Arnhem, in een heel fijn huis. De rest kun je lezen op https://buropib.nl/over-mij/

Manlief werkt vanuit huis, hij heeft zich de rol van ‘ meester papa’ aangemeten, en die past hem bijzonder goed! Het gemak waarmee hij de meiden aan het werk zet, zelf ook achter de laptop kruipt, om vervolgens redelijk constant gestoord te worden in zijn werk voor allerlei vraag en antwoord momenten…wauw…wat bewonder ik hem!

De zelfbewuste puber is serieus bezig met school en red zich zelfstandig. Ze heeft zelfs tijd om mee te helpen met dagelijkse klusjes in huis, samen met mij workouts te doen, met haar vriendje te chillen, haar zusjes te helpen bij het schoolwerk. Ze is echt een hele lieve leuke puberdochter!

De jongste 2 zitten op het basis(thuis)onderwijs. Pfff….eerst even spuien hoor…..wat een opgave en uitdaging is dit….Je komt echt niet toe aan al het werk dat je eigenlijk moet doen. De gezinnen met veel samenhangende problemen, die ik help vanuit mijn functie als ambulant gezinscoach (de zogenaamde complexe gezinnen) vragen mijn complete aandacht. In totaal ben ik op dit moment betrokken bij 9 gezinnen. Dus….deze periode is een uitdaging en nauwelijks vanuit huis goed te combineren…..het maakt het niet gemakkelijker… Oh, wat ben ik blij met manlief!

Nadat het schoolwerk is gedaan, vermaken de meiden zich goed, hoor. Lekker buiten op straat en in de tuin, skeeleren, long boarden, met de hond wandelen en spelen, of gewoon binnen met de ratten, met playmobil, heerlijk in de Ipad verdrinken, tik-toks maken, netflixen, eindeloos nintendo-switch spelletjes, en natuurlijk het nieuws volgen.

Onze schatjes gedragen zich voorbeeldig! De sfeer is gemoedelijk, gezellig, soms lopen uiteraard de irritaties op, daar kunnen we niet omheen. Maar al met al valt het mij tot nu toe mee, deze vrijheidsbeperkende maatregelen!

Graag deel ik mijn positieve perspectief, door met de systemische bril op te kijken, wat deze periode zo bijzonder maakt. Ik kom op hele mooie gedachten die door mijn eigen dagelijkse ervaringen worden gevoed!

Want een van die bijzondere dingen is ‘ eindelijk meer samen’ :

Wees lief, begripvol en zorgzaam voor elkaar, dat maakt het allemaal een stuk fijner!

♥ groet, Jeannique Wullink

* Een van de mooiste momenten…. dat je kan loslaten wat je toch niet kan veranderen*

•